Walderather Hof: De Löck wore all duet

En velle Dörfer wäre aal Stöckelche verzallt. Off die all su stemme, wees me net. Wer well höck noch soon, wie jett füe 150 bes 200 Johr gewäes es. Dumols joof et keen Zeydung on kee Radio, nur wennig Löck konnte lesse on schriewe. Su wees me och net, wie datt met Wallechede Hoff wor. En Tontörf, Buir on Omnesch Jau verzellt me sich su:

Wallechede Hoff wor doo, woo dä Ruhr senge Holzbetrieb hätt. Höck sit men ex mieh dovonn, dat doo die Fundamente von nem stattliche Huus ze seehn wore. Demm jemäß wäe datt ne jeschlossene Hoff jewäes. Füe 60 bes 70 Joohr haan Buirer Kene doo noch Reste von allem Jeschier fonne. Zu demm Hoff hätt jood Ackerland jehuet, datt met zwei Päed beärbet wue. En dämm Jaade wore dumools att Appelbööm, wo me Äppel net överall kannt. Doo wor ne Knäesch füe die Päed on datt Rendveeh on een Maad für et Huus. An nem Weich (Weg) nooh beym Huus es ee Krütz gewäes. Doo wor ens eene duet jemäch woore. En däe Zitt wor hee en dä Jägend Schönnige Johannes (Schönauer Hannes), däe met ee Paar Kumpane de Jäjend onsecher mäch. Demm trouten de Löck su jett zo. Däe soll datt jedoon haan.

Woo ens sujet passiert es, sen die Löck bang. Die Frau ob Wallechede Hofff hött die jong Löck üss Buir enjelade, noo Fierovend doch ob dä Hoff ze komm, datt wore 20 bis 25 Minute ze joohn. Se könnten dann doo senge on jet pläne oder och strecke. See meent, domet att jet Schotz ze haan. Äwwe die jong Löck hann dat Önglöck net vom Hoff affhaale konne.

Frööde feel em Wente doch fell mieh Schnee wie höck. Doo wore Dörfer off daachlang jans engejschneyt. Die Löck von Walleched jenge noo Tontörf en de Kerch, zu Buir wor dumols noch keen. Met dem Tontörfer Köster wor affgemäch, datt äe bey Näwwel on Schnie su lang lögge soll, bes die Löck von Walleched zu Tontörf wore. Datt se sich noo dem Klang van dä Glock richte konnte. Dafür hatt dä Köster jeed Joohr een Schenk (Schinken) kreyje.

Ens ob Chreßdaach hann se ze Tontörf lang ob die Löck jewaat. Se koome on koome net. Der Pastuer wollt äwwe net met däe Mess aanfang, bes datt die Wallechede do wöre. Äe hätt jesoot, die Tontörfer sollten doch ens ob Wallechede Hoff kicke joohn, doo wäer seche jett passiert. Su wor et. Die Löck sen all duet jewäes. Datt Veeh hatten die Mörder fott jedrewwe. Dä Hoff wor su affjelääje, datt die jans onjestuet ärbede konnte. Doo wor Schönnije Johannes am Werk jewäes. En nem Huus, wo su jet Schreckliches passiert es, woll natürlich keene von däe Verwandte waahne. Datt Land es verkoof woore, datt Huus es verfalle. Wenn me höck och nex mie doovonn sitt, wann dat och baal 200 Joohr häe es, janz verjeyße es dä Wallechede Hoff on die Löck, die doo jewaanht haan, emme noch net. Die aahl Löck en Buir on dä Noobesch Dörfer wesse et noch.

Et es ee Stöck Jeschischte üss osse Jugend.

Nachtrag: Der Hof zwischen Buir und Schönau wird sowohl Wacherather als auch Walderather Hof genannt. Er ist 1315 erstmals erwähnt und bestand bis ins 18. Jahrhundert.

Quelle: Erzählung von Ida Schröder aus dem Eifeler Mundartbuch: Uss aahler un nöyer Zitt, 1958, Seite 94