Mit Farnsamen auf Freiersfüßen

  Frau Barbara Kurth aus Buir
  Henßen (s. Das alte Dorf Engelgau) Nr. 111c

Drei Jonge van Engelgau jenge noh Nöddeschem (Nettersheim) freie. Die Nöddescheme Jonge drouhte (drohten) enne möt Schläge, wenn se noch eemol köme. Se antworte: „Wenn mie noch ens komme, dann vezell mie üch jet andesch.“ Nu jenge die drei op ne Krützwäg, sich Faasoom holle. Wie se öm zwöllef Uer op däm Krützwäg senn, kömmt ne Wahn, dat de Päed de Fonke us de Hofiese spritzte. Sie blivve ävve stohn. Du kom en Dam: „Ös de Wahn lang fott jewäes?“ Se hann ävve net jeantwoet drop. Nu koom ne Wahn Heu, on deä hät su övvejeschwenk, dat me meene soll, eä fel övve se heä. Du koom dr Düvel möm Faasom, on du wore se su stärk, dat se alles konnte hövve, se konnte ne Kaebomm (Deichsel) möt de Hank ofhövve.

Wie sie nue wedde noh Nöddeschem koome, du komme die Nöddescheme Jonge on welle drophaue, on du sahte se, wenn se net jenge, dann nöhme se de Kaeboom on wörpe se övve de Mechelsberg erövve. Mechelsberg ös vier Stond davon entfernt. Do merkten die Nöddescheme Jonge, dat et domöt ken richtige Saach möt wör, on wöre loofe jejange.

De Faasoom hätte de Engelgauer Jonge spöde wedde jeän fott jehatt, se konnte ön ävve net mih quitt wäre. Se konnte ön en et Füe werpe oder en et Wasse, ävve de Faasoom komm wedde en ie Teisch (Tasche) zeröck.

Zwei dovann senn et quitt wore, se jenge bei ne alle Pastue on klagte däm dat. De hät se en en Bött Doofewasse (Taufwasser) gestellt on et Hochwürdige op de Kopp jestellt on hät övve se jebött (gebetet). Du wör et verschwonde. De Drett wöe net davon erluus wore, deä hätt dr Düvel jekrecht.

Quelle: www.sophie-lange.de